Dijital Hizmet Vergisi Uygulama Genel Tebliği Yayımlanmıştır

Dijital Hizmet Vergisi Uygulama Genel Tebliği, 20/3/2020 tarihli ve 31074 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. Hatırlanacağı üzere, 5/12/2019 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan 7194 sayılı Dijital Hizmet Vergisi kanununun 1-7nci maddeleri ile Dijital ortamda sunulan reklamlar ile dijital ortamda sunulan ve kanun kapsamına giren hizmetlerin %7,5 oranında vergiye tabi olması düzenlenmiştir.

01/03/2020 Tarihinden itibaren yürürlüğe girmek üzere yayımlanan Uygulama Genel Tebliği ile konuya ilişkin ayrıntılı açıklamalar yapılmış olup yapılan açıklamalar kısaca aşağıdaki gibidir:

1.VERGİNİN KONUSU: 

Türkiye’de,

• Dijital ortamda sunulan her türlü reklam hizmetlerinden (reklam kontrol ve performans ölçüm hizmetleri, kullanıcılarla ilgili veri iletimi ve yönetimi gibi hizmetler ile reklamın sunulmasına ilişkin teknik hizmetler dâhil),
• Sesli, görsel veya dijital herhangi bir içeriğin (bilgisayar programları, uygulamalar, müzik, video, oyunlar, oyun içi uygulamalar ve benzerleri dâhil) dijital ortamda satışı ile bu içeriklerin dijital ortamda dinlenmesine, izlenmesine, oynanmasına veya elektronik cihazlara kaydedilmesine veya bu cihazlarda kullanılmasına yönelik dijital ortamda sunulan hizmetlerden,
• Kullanıcıların birbirleriyle etkileşime geçebilecekleri dijital ortamların sağlanması ve işletilmesi hizmetlerinden (kullanıcılar arasında bir mal veya hizmetin satılmasına veya satılmasının kolaylaştırılmasına yönelik sunulan hizmetler dâhil)
•  

elde edilen hasılat dijital hizmet vergisine tabidir.

Yukarıda sayılan hizmetlere yönelik dijital ortamda dijital hizmet sağlayıcıları tarafından verilen aracılık hizmetlerinden elde edilen hasılat da dijital hizmet vergisine tabidir.

Tebliğ de ayrıca “Dijital Ortamda sunulan Reklam Hizmetleri”,  “Sesli, Görsel veya Dijital İçeriklerin Satışı ve Dijital İçeriklerden Yararlandırmaya Yönelik Hizmetler”,  “Kullanıcıların Birbirleriyle Etkileşime Geçebilecekleri Dijital Ortamların Sağlanması ve İşletilmesi Hizmetleri”, “Dijital Ortamda Sunulan Hizmetlere Aracılık Hizmetleri” örneklerle ayrıntılı şekilde açıklanmıştır.

2.VERGİNİN MÜKELLEFİ:

Dijital hizmet vergisinin mükellefi, dijital hizmet sağlayıcılarıdır. Dijital hizmet sağlayıcılarının, Gelir Vergisi Kanunu ile Kurumlar Vergisi Kanunu bakımından tam mükellef olup olmamasının, dar mükellef olmaları halinde söz konusu faaliyetleri Türkiye’de bulunan iş yeri veya daimi temsilcileri vasıtasıyla gerçekleştirip gerçekleştirmemesinin dijital hizmet vergisi mükellefiyetine tesiri bulunmaz.

Buna göre, dijital hizmet sağlayıcısının Türkiye`de gelir veya kurumlar vergisi yönünden mükellef olup olmamasının, dijital hizmet vergisi mükellefiyetine etkisi yoktur.

Dijital hizmet sağlayıcılarının bu Uygulama Genel Tebliğinin (I/Ç-1) bölümünde açıklanan muafiyet şartlarını taşımamaları ya da var olan muafiyetlerinin sona ermesi halinde, aynı bölümde belirtilen süre içerisinde mükellefiyet tesis ettirmeleri gerekmekte olup, Kanunun 6 ncı maddesinin sekizinci fıkrasında yer alan yetkiye istinaden mükellefiyetin, Büyük Mükellefler Vergi Dairesi Başkanlığı nezdinde elektronik ortamda tesis ettirilmesi uygun bulunmuştur.

Bu kapsamda, dijital hizmet sağlayıcılarının, ilk kez verecekleri dijital hizmet vergisi beyannamesini vermeden önce, Gelir İdaresi Başkanlığının www.digitalservice.gib.gov.tr adresinde yer alan formu doldurmaları gerekir. Söz konusu formun elektronik ortamda doldurulup onaylanması üzerine, Büyük Mükellefler Vergi Dairesi Başkanlığı nezdinde, dijital hizmet sağlayıcısı adına “Dijital Hizmet Vergisi Mükellefiyeti” tesis ettirilir.

             3.VERGİDEN MUAFİYET:

İlgili hesap döneminden önceki hesap döneminde, Kanun kapsamındaki hizmetlere ilişkin, Türkiye’de elde edilen hasılatı 20 milyon Türk lirasından veya dünya genelinde elde edilen hasılatı 750 milyon avrodan veya muadili yabancı para karşılığı Türk lirasından az olanların dijital hizmet vergisinden muaf olacaktır.

              4. İSTİSNALAR:

 a) 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun ek 37 nci maddesi kapsamında üzerinden Hazine payı ödenen hizmetler.

b) 6802 sayılı Gider Vergileri Kanununun 39 uncu maddesi kapsamında üzerinden özel iletişim vergisi alınan hizmetler.

c) 5411 sayılı Bankacılık Kanununun 4 üncü maddesi kapsamındaki hizmetler.

ç) 5746 sayılı Araştırma, Geliştirme ve Tasarım Faaliyetlerinin Desteklenmesi Hakkında Kanunun 2 nci maddesinde tanımlanan Ar-Ge merkezlerinde Ar-Ge faaliyetleri neticesinde oluşturulan ürünlerin satışı ile münhasıran bu ürünler üzerinden sunulan hizmetler.

d) 6493 sayılı Ödeme ve Menkul Kıymet Mutabakat Sistemleri, Ödeme Hizmetleri ve Elektronik Para Kuruluşları Hakkında Kanunun 12 nci maddesi kapsamında yer alan ödeme hizmetleri, vergiden istisnadır.

           5. Vergi Aylık Dönemlerde Beyan Edilecek ve Ödenecektir: 

Dijital hizmet vergisinde vergilendirme dönemi, takvim yılının birer aylık dönemleridir. Ancak Bakanlık, hizmet türlerine ve mükelleflerin faaliyet hacimlerine göre birer aylık vergilendirme dönemi yerine üçer aylık vergilendirme dönemi tespit etmeye yetkili olup konuya ilişkin detaylar ileride yayımlanacak Tebliğler ile düzenlenecektir.

Mükellefler ve vergi kesintisi yapmakla sorumlu tutulacaklar, dijital hizmet vergisi beyannamelerini, vergilendirme dönemini takip eden ayın sonuna kadar ilgili vergi dairesine vermekle ve yine bu tarihe kadar ödemekle yükümlüdürler.

              6. Gelir ve kurumlar Vergisi Hesabında Gider Olarak İndirilebilecektir:

Dijital hizmet vergisi mükelleflerince ödenen dijital hizmet vergisi, bu mükellefler tarafından gelir ve kurumlar vergisine esas safı kazancın tespitinde gider olarak indirilebilir.

(Dijital Hizmet Vergisi Uygulama Genel Tebliği’ne ulaşmak için tıklayınız )

Saygılarımızla